سرکار خانم مهندس اعتمادیان در این ارائه اشاره کرد:

کیتین فراورده ای تجدید پذیر است و استفاده از فراورده های تجدیدپذیر به منظور تولید مواد بیولوژیکی با ارزش و به حداقل رساندن ضایعات در بحث تحقیقات بسیار مهم می باشد. همچنین کیتین دومین پلی ساکارید فراوان در طبیعت بعد از سلولز است و به مقدار زیاد در ضایعات حاصل از فراوری تولیدات غذایی دریا مثل پوسته های خرچنگ، میگو، کریل و همچنین فلس های ماهی وجود دارد به طوری که اگه به دقت بررسی کنیم یک چیزی تقریبا حدود 1011 تن کیتین، سالیانه در زیست کره آبی علاوه بر ضایعاتی که در طی عمل آوری در کل جهان به دست می آیند، تولید می گردد که ممکن است به دلیل تخریب آسان، خطرات زیست محیطی فراوانی را به دنبال داشته باشد. بنابراین با استفاده از ضایعاتی که می توان از کارخانه های عمل آوری جنوب کشور در زمان تولید و یا از بازار ماهی به همراه میگوهای ریز و فراوان رودخانه های شمال کشور تهیه نمود، فرصت خوبی را برای کار در زمینه های دارویی کشور فراهم کرد که با استخراج این تولیدات ضمن تست نمودن آنها از هر گونه ترکیبات خطرناک در کنار سایر کشورهای آسیایی، از ورود این بیو پلیمر کاربردی در کشور جلوگیری نمود. همچنین در کنار این فراورده، استخراج کندروتین سولفات مثال بارز دیگری از انواع پلی ساکاریدهاست که در کشور توانایی تولید نوع E آن با توجه به زائداتی که می توان از ماهی سالمون و ماهی مرکب تهیه نمود، وجود دارد. بنابراین هدف از ارائه این سخنرانی، در واقع برداشتن قدم اول برای تحقیق و پیدا کردن راههایی است که بتوان با تولید این پلی ساکاریدهای با ارزش با شرکت های دانش بنیان دارویی همکاری نمود و ضمن فراهم نمودن سود اقتصادی از تولید آنها، از واردات انبوه با قیمت گزاف جلوگیری نمود. بنابراین امروز زمان آنست که باور کنیم هنوز پتانسیل های زیادی در صنایع شیلاتی کشور با توجه به منابعی که در اختیار آن است برای بهره گیری از این مواد در تهیه محصولاتی با کاربردهای عملی وجود دارد.

در پایان جلسه نیز پرسشهای علمی مطرح و توسط سخنران محترم پاسخ داده شد.